نهال هلو و نهال شلیل و نهال شفتالو

صفر تا صد آموزش کاشت و نگهداری و تکثیر نهال هلو ، شلیل و شفتالو و خواص هلو در نهالستان آذربایجان

میوه نهال هُلو یا شفتالو دارای هسته سخت، گوشت زرد، یا نسبتاً سفید و پوستی مخملی است. بر اساس چسبیدن گوشت به هسته، این میوه به دو دسته هسته‌جدا و هسته‌چسب تقسیم می‌شود. نوعی دیگر از خانواده هلو است، که در ایران شفتالو به میوه دیگری غیر از هلو گفته می‌شود که از هلو شیرین تر است. به بزرگی هلو نیست، هسته اش همیشه چسبیده‌است و پوست آن از هلو کرک کمتری دارد. رنگش کمی متفاوت تر از هلو است، و برگه آن مرغوب تر از هلو می‌باشد.

یکی دیگر از میوه‌هایی که تا حد زیادی با هلو ارتباط دارد شلیل است. ارتباط شلیلها با هلو تا حدی است که در واقع گاهی اوقات محصولات هلو حاوی تعداد کمی شلیل است و برعکس. شلیل در واقع نوعی هلو با ژن مغلوب است که میوه‌های بدون کرک تولید می‌کند. گزارش آمار جهانی نشان دهنده این امر است که هلو پرطرفدارترین میوه در کل جهان از نظر طعم و مزه است. نهال هلو سه نوع شاخه ساده، مرکب و کاذب تولید می‌کند.

شاخه‌های ساده فقط جوانه رویشی تولید می‌کنند. شاخه مرکب، جوانه رویش و زایشی و شاخه کاذب در طول شاخه جوانه زایش و در نوکم جوانه رویشی تولید می‌کند که در هنگام هرس نوک شاخه کاذب حذف می‌شود. جوانه گل هلو ساده است و در جانب شاخه‌های یک ساله تشکیل می‌شود) یکی دیگر از نامهای هلو انجیری، هلو کتابی است.

خواص هلو

هلو مثل تمام میوه‌ها خواص ادرارآور و ملین دارد. گوشت هلو دارای سلولوزهای نرم است و کاملاً هضم می‌شود. هلو میوه‌ای نسبتاً کم ترشی است. مواد قندی و نشاسته‌ای آن به آسانی هضم می‌شود و معده به راحتی هضم آن را تحمل می‌کند.

هلو سرشار از انواع ویتامین هاست، به خصوص ویتامین‌های ب۱، ب۲ و آ

میوه نهال هلو داری انواع مختلف با گونه‌ها و طعم‌های متفاوت است. از انواع مختلف این میوه می‌توان به بلخی، کاردی، زعفرانی (که دارای دو نوع هسته جدا و هسته چسب موجود است و مورد استفاده قرار می‌گیرد). هلو انجیری، هلو هلندری (که شباهت فریبنده‌ای به زرد آلو دارد) نام برد. هلوی بلخی، که بسیار بزرگ و شیرین است. از تولیدش بسیار کاسته شده‌است، زیرا بلافاصله بعد از تماس لک می‌شود و چهره بدی به خود می‌گیرد.

معرفی انواع هلو و شلیل و شفتالو در نهالستان آذربایجان

هلو انواع مختلفی دارد که بیش از ۳۰۰ رقم هلو تنها در آمریکای شمالی رشد می‌کند.

هلو زرد زعفرانی؛ هلو قجیر قانات؛ هلو مخملی؛ هلو درشت؛ هلو انجیری؛ هلو البرتا؛ هلو کتابی؛ هلو استون؛ هلو فریاستون؛ شلیل سفید؛ شلیل شمس؛ شلیل مغان؛ رد گلد؛ شلیل انجیری؛ شلیل شبرنگ؛ شلیل کیوتا؛ شلیل رفعتی؛ شلیل ایندیپیندنس؛ شلیل زودرس؛ شلیل حسن پور.

هلو زرد یا زعفرانی

هلو در دوران پیش از تاریخ در کشور چین کاشته می‌شد و از طریق جاده ابریشم به ایران آورده شد. هلو زعفرانی بخاطر داشتن رنگی شبیه زعفران به این نام معروف است.نهال هلو زعفرانی دارای دو نوع هسته جدا وهسته چسبیده میباشد.

در برابر سرمای ۲۵ الی ۳۰ درجه مقاوم میباشد .عمر اقتصادی آن ۱۰ سال میباشد رنگ میوه آن زرد متمایل به قرمز میباشد. این هلو نسبت به هلوهای سفید دارای مزه تند و اسیدی است.

منشا آن ایران نیست. اما از آنجایی که اروپاییان نخستین بار این گیاه را در ایران مشاهده کردند آن را پرونوس پرسیکا نامیدند. یونانیان و عمدتاً رومیان هلو را از ایران به سرتاسر اروپا و انگلستان گسترش دادند. هلو تقریباً ۴۰۰-۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، روانه اروپا شد.

خواص هلو

هلو مثل تمام میوه‌ها خواص ادرارآور و ملین دارد. گوشت هلو دارای سلولوزهای نرم است و کاملاً هضم می‌شود. هلو میوه‌ای نسبتاً کم ترشی است. مواد قندی و نشاسته‌ای آن به آسانی هضم می‌شود و معده به راحتی هضم آن را تحمل می‌کند. هلو سرشار از انواع ویتامین هاست، از جمله ویتامین‌های ب۱، ب۲ و آ.

درخت هلو سه نوع شاخه ساده، مرکب و کاذب تولید می‌کند. شاخه‌های ساده فقط جوانه رویشی تولید می‌کنند. شاخه مرکب، جوانه رویش و زایشی و شاخه کاذب در طول شاخه جوانه زایش و در نوکم جوانه رویشی تولید می‌کند که در هنگام هرس نوک شاخه کاذب حذف می‌شود. جوانه گل هلو ساده است و در جانب شاخه‌های یک ساله تشکیل می‌شود.

هلو البرتا

نهال هلو البرتا به درخت آمریکایی نیز معروف است زیرا کاشت این درخت در آمریکا مرسوم است. این درخت دراصل آمریکایی است و دارای رنگی است قرمز که این قرمزی تا حدودی به زردی نیز می زند. بافت میوه درخت هلو آلبرتا بسیار نرم است و دارای فیبرهای فراوانی روی پوست و درون میوه است.

زمان رسیدن میوه  این نهال، در اوایل خرداد ماه یا اواخر اردیبهشت خواهد بود.  عمر این نهال، 20 سال می باشد و به مدت 20 سال می توان از آن بهره برد. رشد این نمونه از هلو متوسط بوده و دارای بازدهی نسبتا بالایی می باشد.

نهال هلو البرتا دارای ارقام مختلفی می باشد. هلو البرتا به سه نوع دیررس و زودرس و میان رس تقسیم بندی می شود. شباهت میوه آلبرتا به نمونه هلو زعفرانی، بسیار زیاد است. شکل میوه هلو البرتا بیضی شکل بوده و از این نظر به برخی از  ارقام  هلو شباهت دارد.

آبیاری این درخت باید به صورت دو بار در هفته انجام گیرد. میوه های البرتا از کیفیت خوبی برخوردارند و از نظر اندازه در سطح متوسط تا درشت قرار دارند.  درخت هلو البرتا، بسیار سریع به مرحله میوه دهی میرسد و در اواخر تیرماه می توان از میوه های این درخت بهره برد.

 نهال هلو قجیر قانات

اکثر درختان هلو به خصوص نهال هلو قجیر قانات در حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح کشت می شده است. درختان هلو معمولا عمر کمی دارند و اندازه آنها نسبت به دیگر درختان میوه متوسط روبه کوچک می باشد.

عمر مفید هلو قجیر قانات

عمر مفید و صرفه اقتصادی نهال هلو قجیر قانات در ایران حدود ۶ تا ۱۰ سال است. در صورتی که در کشور های پیشرفته این رقم به ۲۵ سال نیز می رسد. دلیل این امر رسیدگی به موقع و نیز موقعیت مکانی درخت هلو است.

رنگ میوه هلو قجیر قانات

معمولا پوست آن به رنگ قرمز تیره و گوشت این نوع میوه ممکن است به رنگ سفید یا زرد باشد و در اطراف هسته رنگ آنها به قرمز گرایش پیدا می کنند.

شروع گلدهی آن از اواخر فروردین شروع شده و معمولا حدود ۱۰ تا ۱۴ روز به طول می انجامد و تاریخ رسیدن میوه هلو قجیر قانات در شرایط و موقعیت آب و هوایی خوب به اوایل مرداد ماه موکول می‌شود.

ارتفاع درخت هلو قجیر قانات

درختان هلو نسبت به سایر درختان میوه اندازه نسبتا متوسط روبه کوچک دارند، حدود ارتفاع آن ها در کشور ما ۳ تا ۸ متر است، گاهی نیز این ارتفاع به ۱۰ متر نیز می رسد.

 معمولا میزان باردهی آنها در هر هکتار حدود ۸۰ تن است. این مقدار می تواند در مناطق مختلف متفاوت باشد.

تحمل سرمای زمستانی و تحمل گرمای تابستان هلو قجیر قانات

نهال هلو قجیر قانات معمولا در برابر سرمای خیلی شدید مقاوم نبوده و ممکن است به درخت آسیب وارد شود. نیاز سرمایی این نوع درخت حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ساعت است و در برابر سرمای زیر ۲۱ درجه آسیب پذیر است. اما برخلاف تحمل سرمای زمستانه در برابر گرمای تابستانه قادر است تا دمای ۴۰ درجه را نیز تحمل کند.

هلو سفید

هلو سفید به خاطر اسیدی بودن کم نسبت به هلوهای زرد شیرینتر است. همچنین، دارای بافت نرم و خوشمزه تری نسبت به هلوهای زرد هستند.

هلو فریاستون

هلو فریاستون به دانه نمی‌چسبد و می‌توان آن را با دست جدا کرد. این هلوها نسبت به هلوهای کلینگاستون بزرگتر بوده و آب کمی دارند.

هلو کلینگ استون

دارای گوشتی هستند که به دانه چسبیده‌اند. آنها نرمتر، شیرینتر و آبدارتر از هلوهای فریاستون هستند.

هلو انجیری یا هلو کتابی

این نوع هلو در بازارهای کشاورزان و بازارهای تخصصی در ماه‌های ژوئیه و اوت در دسترس می‌باشد.

شلیل

شلیل طعم سبکتری داشته و هلوها طعم بیشتری دارند. بر اساس ظاهر، فاقد وجود کرک روی پوست شلیل است، و هسته آن به گوشته نمی‌چسبد و کمتر از هلو آب دارد.

نگهداری نهال شلیل

هلو در دمای ۰ درجه سانتیگراد و ۳۲ درجه فارنهایت و رطوبت بالا ذخیره می‌شود. هلو بسیار آسیب پذیر است و بعد از برداشت در عرض دو هفته باید به کنسرو تبدیل شود یا استفاده شود.

هلو از نظر اقلیمی میوه ای است که پس از برداشت هم همچنان به رشد میوه‌ها ادامه داده‌است.

کنه‌ها

کنه قرمز اروپا یا زرد در درختان هلو یافت می‌شود.

آفات

درختان هلو مستعد آفاتی همچون حلقه برگ هستند؛ که معمولاً به‌طور مستقیم روی میوه تأثیر نمی‌گذارد اما از رشد درخت جلوگیری می‌کند چندین دارو می‌تواند با این آفت مقابله کند. از جمله مخلوط بردو که از نوعی قارچ گرفته می‌شود و سایر افت کش‌ها که از عناصر مس ساخته می‌شوند این میوه مستعد پوسیدگی یا قهوه ای یا قرمز است.

منبع ویکی پدیا

نهال شلیل

شلیل نوعی میوه از خانواده هلو است. گونه‌ای از هلو با ژن مغلوب است که میوه‌های بدون کرک تولید می‌کند و به همین علت هلوی بدون کرک نیز نامیده می‌شود و طعمی مطبوع و شیرین تر از هلو دارد. در فرهنگ دهخدا شلیل به معنای میوه خوشبو و گوارا و آبدار شبیه به شفتالو اشاره شده و در فرهنگ معین آمده: رنگش سفید یا سرخ یا سرخ و سفید است.

زمین بین که از رنگ معشوق عاشق گهی سیب بیرون دهد گه شلیل

شلیل میوه بومی آسیا است. اعتقاد بر این است که یکی از قدیمی‌ترین میوه‌ها بوده و ظاهراً ۲۰۰۰ سال قبل در چین رشد می‌نمود و از طریق جاده ابریشم به ایران، یونان و رم باستان راه پیدا کرد و بهترین نوع آن در ایران کشت می‌شود.

این میوه از قرن شانزدهم و هفدهم به انگلستان رفت و توسط اسپانیایی‌ها به آمریکا برده شده و اکنون به مقدار زیاد در کالیفرنیا کشت می‌شود. بیش از ۱۰۰ گونه از این میوه در جهان وجود دارد.

انواع شلیل

تا اواخر دهه ۴۰ شمسی شلیل‌ها سبز کمرنگ و دارای اندازه‌ای کوچک و گوشتی سفید بودند.

در حال حاضر بیش از ۱۵۰ گونه شلیل وجود دارد که فقط از نظر اندازه، شکل، طعم، بافت و رنگ متفاوت هستند. گونه‌های موجود شلیل پیوسته از نظر طعم بهتر و ظاهری زیباتر و عمر طولانی‌تر هسته، در حال ارتقا می‌باشند. بسیاری از گونه‌های جدید که امروزه مشاهده می‌شوند شاید در ۵ یا ۱۰ سال آینده دیده نشوند.

گونه‌ای از شلیل به نام شفترنگ  یا به گویش عامه شبرنگ می‌باشد که رنگ قرمز آن روشنتر است و درخت آن سریع رشد می‌کند و گونه‌ای بسیار پر بازده است. گوشت میوه زرد و هسته به میوه متصل است.

انواع دیگر شلیل به نام‌های: شلیل سفید، شلیل شمس، شلیل مغان، رد گلد و… است که بعضاً دیررس می باشند.

انواع هلو و شلیل در باغات استانهای تهران، البرز، همدان، کردستان و خراسان شمالی تولید می‌شود که در این میان استان البرز مقام اول را دارد.

خواص شلیل

شلیل سرشار از ویتامین‌های A, C می‌باشد و بهترین میوه برای افراد گرمازده است.

شلیل میوه‌ای بسیار ترد با هسته‌ای کم عمر محسوب می‌شود و مثل تمام میوه‌ها خواص ادرارآور و ملین دارد. گوشت شلیل دارای سلولوزهای نرم است و کاملاً هضم می‌شود. شلیل میوه‌ای نسبتاً کم ترشی است. مواد قندی و نشاسته‌ای آن به آسانی هضم می‌شود و معده به راحتی هضم آن را تحمل می‌کند.

ویتامین C موجود در شلیل اثرات مفید در سلامت پوست، دندان و استخوان دارد. این میوه منبع بسیار غنی بتاکاروتن است. بتاکاروتن با خاصیت آنتی‌اکسیدان بسیار نیرومندی که دارد با ارتقای سطح ایمنی بدن از بروز بسیاری از بیماری‌ها جلوگیری می‌کند.

فیبر دیگر ترکیب قابل توجه در این میوه است که سبب کاهش سرعت جذب برخی مواد مغذی بویژه قندها می‌شود و در عین حال میزان حساسیت به انسولین را نیز افزایش می‌دهد. مصرف شلیل می‌تواند در کنترل قندخون مؤثر باشد.

خوردن شلیل می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های حاد مانند بیماری‌های قلبی و عروقی، بیماری‌های چشمی مانند دژنراسیون ماکولا و حتی سرطان را به‌طور چشمگیری کاهش دهد. این میوه دارای ترکیبات فیتوکمیکال مانند لیکوپن و لوتئین بوده و رنگ زرد و قرمز شلیل‌ها ناشی از وجود لوتئین در آن‌ها است.

هر دانه شلیل متوسط تقریباً ۵۰ کالری انرژی دارد و چون فیبر بالا داشته و چربی ندارد میوه بسیار خوبی برای کاهش وزن و رژیم‌های لاغری است. البته کسانی که می‌خواهند وزن اضافه کنند بهتر است کمتر شلیل بخورند و میوه‌های پرکالری تر را میل کنند.

هسته شلیل را به هیچ وجه نباید خورد زیرا دارای آمیگدالین است که در بدن تبدیل به سیانین می‌شود و می‌تواند مسمومیت‌های سیانیدی ایجاد کند.

ارزش غذایی

ترکیبات تغذیه‌ای موجود در یک واحد از میوه شلیل (۱۴۰ گرم):

انرژی: ۷۰ کالری مواد غذایی – کربوهیدرات: ۱۶ گرم – قند: ۱۴ گرم – فیبر: ۲ گرم – چربی: ۳۰۰ میلی‌گرم – پروتئین: ۱ گرم.

شلیل ۴٪ از ویتامین A و ۱۵٪ ویتامین C و ۲٪ آهن نیاز روزانه را تأمین می‌کند و فاقد کلسترول و سدیم می‌باشد.

منبع ویکی پدیا

نهال شلیل شمس

نهال شلیل شمس  بسیار نهال قوی بوده و در زمان بسیار کمی رشد می کند.  این نهال دارای میوه ای سفت و درشت می باشد، گوشت این میوه سفید رنگ است. در واقع می توان آن را در بین شلیل های هسته جدا در نظر گرفت که دارای طعمی شیرین می باشند. هسته  شلیل شمس از میوه آن جدا نبوده و این میوه هسته چسب محسوب می شود.

باروری  نهال شلیل شمس  در نوع دیررس آن تا اواخر شهریور ماه ممکن است طول بکشد و بیش از این میزان این نهال برای باردهی زمان نیاز نخواهد داشت. رنگ پوست میوه شلیل شمس  به صورت دو طرفه بوده و شما در یک سمت آن رنگ زرد و در سمت دیگر رنگ قرمز را مشاهده خواهید کرد. شکل میوه شلیل شمس گرد است.

سن نهال شلیل: 2 سال

تکنولوژی تکثیر نهال شلیل: گراف.

پایه: شفتالو/ رویشی  gn

محصول دهی نهال شلیل: سال اول کاشت.

مناطق کاشت درخت شلیل: اکثر مناطق کوهپایه و نیمه سردسیر.

 بیشترین کشت این شلیل در نیمه شمالی کشور می باشد. میوه ها در تیر ماه وارد بازار می شوند. 

هرس درخت شلیل

هرس درختان شلیل به این صورت است که، درختان را هر ساله هرس کنید. برای این کار شاخه های شکسته شده و اضافی را از شاخه اصلی جدا کنید، تا درختان به رویش شاخه های جدید تشویق شوند، در نتیجه سال بعد میوه های بیشتر و با کیفیت بهتری خواهید داشت.

علف های هرز و گراس ها در زیر درختان باعث انتقال بیماری تریپس وسایر حشرات می شوند و باعث آسیب رسیدن به گل ها و میوه ها می شوند. به همین دلیل علف های هرز پایین درختان را از بین ببرید. ولی توجه داشته باشید که گراس بین ردیف درختان را از بین نبرید زیرا باعث حفظ رطوبت و کاهش دمای خاک در قسمت ریشه ها می شوند.

بیماری های دیگری چون لب شتری و غربالی و شپشک نخودی برای شلیل وجود دارد که با سمپاشی می توان از بین برد. درختان به سرمای دیررس بهاره حساس می باشند و اگر دمای هوا به 3- درجه برسد، درختان و شکوفه ها آسیب می بینند.

نیاز آبیاری درختان به طور متوسط می باشد. در تابستان که هوا گرم می باشد درختان را هفته ای دو بار آبیاری کنید و در زمانی که میوه ها در حال رسیدن می باشند آبیاری را بیشتر کنید ولی توجه داشته باشید که آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی و از بین رفتن درختان می شود.

نهال شلیل مغان

نهال شلیل مغان رقمی است به رنگ قرمز با پوست ضعیف و مقاومت زیاد به سرما میباشد. گوشت میوه زرد رنگ هسته جدا از گوشت  شلیل مغان دیرتر از رقم های دیگر شلیل گل میدهد.

تمامی شلیل ها قبل از سیب،گلابی، به، و گیلاس گل میدهند. این رقم به بیماریهای سفیدک حساسیت زیادی دارد .۲۰ روز بعد از جوانه زدن برگ ها سم توپاس سمپاشی شود.

رشد درخت بسیار قوی بوده ودر اواخر فروردین گل دهی میکند. کلیه شلیل ها بدون پرز هستند. ماندگاری این شلیل در سردخانه حدود ۴۰ روز میباشد رسیدن میوه در مرداد ماه میباشد.

***

۶۰ درصد از از باغهای ایران را نهال شلیل مغان تشکیل میدهد. برای کلیه مناطق ایران سازگار میباشد، به جز شهر های خیلی گرمسیری و تابستان خیلی داغ. شلیل مغان پربار تر از رقمهای دیگر میباشد.

زمان رسیدن شلیل مغان اواخر مرداد ماه می باشد. و نوع مصرف شلیل مغان تازه خوری و کمپوت سازی می باشد.

فاصله کاشت توصیه شده برای این نهال ها ۳*۴ می باشد. این پایه سبب تولید میوه های درشت تر و باکیفیت تر می شود.

فروش انواع نهال هلو؛ شلیل؛ شفتالو؛ نهال درخت میوه؛ درخت زینتی؛ آموزش کاشت و نگهداری و تکثیر نهال و هر آنچه در مورد نهال نیاز است بدانید؛ در نهالستان آذربایجان واقع در بناب تبریز ؛ ارایه خدمات و ارسال نهال به سراسر ایران.

تولید انواع نهال درخت میوه و درخت زینتی در نهالستان آذربایجان بزرگترین نهالستان شمال غرب کشور

جهت اطلاع از قیمت انواع نهال و یا خرید نهال با شماره های زیر تماس بگیرید:

• شماره تماس: ۷۹۵۹-۳۴۹-۰۹۰۱
• شماره تماس: ۶۷۷۸-۷۷۴-۰۹۱۴